Projektowanie kuchni indywidualnych.

Kuchnie stanowią jedną z istotniejszych przestrzeni w mieszkaniach lub domach. Stąd aby poprawnie przystąpić do zadania którym jest projektowanie kuchni indywidualnych w mieszkaniu lub domu warto rozpocząć od zapoznania się z kilkoma zasadami, które omówię w poniższym artykule. Cześć zasad jest na tyle uniwersalnych, że mogą mieć one zastosowanie do urządzenia przestrzeni kuchennych w biurach, zapleczach socjalnych i tym podobnych przestrzeniach.

Przystępując do projektowania kuchni należy:

1. Ustalić budżet.
2. Wybrać układ funkcjonalny kuchni oraz dobrać rodzaj mebli i sprzętów .
3. Wybrać styl, który będzie prezentowała kuchnia i będzie pasował do reszty wystroju wnętrza.
4. Wybrać stopnień trwałości materiałów wykończeniowych.
5. Wybrać kolor ścian, mebli i sprzętu.
6. Wybrać rodzaj oświetlenia.
7. Uwzględnić wszelkie przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny.
8. Zdecydować, czy chcemy wykorzystać jakieś nowoczesne technologie do zarządzania kuchnią.

My zajmiemy się najbardziej fundamentalnym elementem urządzania kuchni tj. układami funkcjonalnymi o których mowa w pkt.2

Założenia wstępne.

Należy pamiętać, że wielkość kuchni każdorazowo powinna odpowiadać ilości i wielkości przyrządzanych posiłków, która zależna jest od ilości osób korzystających z kuchni. Dla wieloosobowej rodziny będzie to kuchnia stosownie duża zaś dla singla zapewne wystarczy minimalistyczny i uproszczony kącik kuchenny. Podobnie w zakładzie pracy, biurze w zapleczy socjalnym pracowników – rozwiązanie kuchni musi uwzględniać rodzaj i ilość przygotowywanych posiłków.

Ponadto projektowanie kuchni warto rozpocząć od poznania indywidualnych oczekiwań i preferencji przyszłego użytkownika kuchni, niemiej jednak stosując się do zamieszczonych porad przy projektowaniu i urządzaniu przestrzeni kuchni, można zapewnić rozwiązania, które pozytywnie wpłyną na wydajność i komfort pracy oraz ekonomiczne rozwiązanie przestrzeni kuchennej czyli ergonomię.

Zasady projektowania kuchni indywidualnej.

Zasada pierwsza– skala człowieka.

Wielkość, wysokość blatu kuchennego oraz wysokość mocowania szafek kuchennych wynikają z wysokości człowieka oraz zasięgu jego rąk. Przeciętna wysokość blatu kuchennego powinna mieścić się w przedziale 85 cm do 90 cm. Wysokość zawieszenia szafek kuchennych również powinna odpowiadać możliwości dostępu do górnej półki ok. 1,8m, stąd ich górna krawędź to ok. 2,2 m. Miejsce dostępowe przed ciągiem roboczym wynosi 1m lub 1,2 m w przypadku kuchni dwuciągowych. Do wszystkich sprzętów powinien być wygodny i bezpieczny dostęp. Zasady te ilustruje poniższy obrazek.

Zasada druga– trójkąt roboczy w kuchni.

Pojęcie trójkąta roboczego jest związane z następującymi po sobie procesami i czynnościami wykonywanymi w kuchni, w kierunku od produktów lub półproduktów do gotowego dania. Procesy te wykonywane są ręcznie lub z pomocą przyborów AGD. Dla rozpatrywania ergonomii kluczowe są trzy urządzenia AGD wyznaczające wierzchołki trójkąta roboczego tj. lodówka, zlewozmywak i kuchenka.

1. Lodówka z zamrażarką: przechowywanie żywności. Dodatkowo może sąsiadować z pojemną szafką pełniącą rolę spiżarki lub z wydzielonym pomieszczeniem spiżarki.
2. Zlewozmywak: najkorzystniejszy jest dwukomorowy w którym następuje wstępne przygotowanie produktów przez ich mycie, obieranie itp.
3. Kuchenka z piekarnikiem: to miejsce obróbki termicznej przez gotowanie smażenie lub pieczenie.

Optymalna długość trójkąta roboczego liczona jest jako suma długości jego boków i wynosi ok. 7 m.

Zasadę trójkąta roboczego ilustruje poniższy obrazek.

Zasada trzecia – strefy robocze

Strefy robocze zlokalizowane są pomiędzy wierzchołkami trójkąta roboczego i odnoszą się do przestrzeni roboczej na wysokości blatu kuchennego.

1. Strefa zorganizowana pomiędzy lodówką a zlewem. W strefie tej powinniśmy zachować miejsce umożliwiające swobodne wykładanie produktów, które trafią do lodówki lub zlewozmywaka. Minimalna wielkość tej strefy to 40 cm długości blatu roboczego.
2. Strefa zorganizowana pomiędzy zlewozmywakiem a kuchenką. Jest to strefa głównej pracy w kuchni gdzie prowadzona jest większość czynności związanych z przygotowaniem posiłków. Minimalna długość tej strefy to 60 cm, jednak dobrze gdy jest to 120 cm lub więcej.
3. Strefa za kuchenką to miejsce odkładcze na przygotowane posiłki. Jest to strefa bezpośrednio sąsiadująca z miejscem do spożywania posiłku.

Układy funkcjonalno – przestrzenne kuchni.

Układy liniowe.

W układzie liniowym główne elementy stanowiące wierzchołki trójkąta roboczego zlokalizowane są w jednej linii prostej tak jak na poniższym rysunku. Kuchnie w układzie liniowym często realizowane są w formie aneksów kuchennych w strefach, pokojach dziennych mieszkań w budynkach wielorodzinnych.

A tak może wyglądać przykładowa kuchnia jednociągowa.

Dokonując modyfikacji układu liniowego, przez wprowadzanie załamań można uzyskać układ w kształcie litery “L” lub litery “U”, cały czas pamiętając o podstawowych zasadach projektowania kuchni.

Projektowanie kuchnie dwuciągowych.

To układy, w których przestrzeń robocza składa się z dwóch, naprzeciwległych ciągów liniowych. Przy tego typu układach przestrzeń robocza “przecięta” jest przejściem np. z pokoju do jadalni lub dojściem do okna. Ten układ oferuje zwartość i niewielkie zapotrzebowanie na miejsce. Taki układ kuchni realizowany jako odrębne pomieszczenie, bardzo często spotykany jest w mieszkaniach w budynkach wielorodzinnych. Urządzając ten rodzaj kuchni należy pamiętać, że optymalna odległość pomiędzy naprzeciwległymi ciągami roboczymi to 1,2- 1,3 m i nie powinno to być znacząco mniej lub więcej.

Podstawowy układ dwuciągowy zamieszczony jest na poniższym rysunku.

Dokonując modyfikacji układu kuchni dwuciągowej przez otwarcie z jedne strony na pomieszczenie np. jadalni można uzyskać kuchnię dwuciągową z pulpitem.

Projektowanie kuchni dwuciągowej z pulpitem wymaga wygospodarowania większej ilości przestrzeni. Układ taki umożliwia przyrządzania posiłków i równoczesnego przebywania z innymi osobami np. rodziną lub gośćmi. Pulpit na wysokość ok 1,2 m częściowo zasłania ciąg roboczy równocześnie może stanowić atrakcyjne miejsce do przystawienia hokera i urządzenia w ten sposób pulpitu jak lady barowej.

Kuchnia z wyspą

Kuchnia z wyspą to rozwiązanie projektowe, które jest coraz bardziej popularne w dzisiejszych projektach domowych. Wyspa jest centrum kuchni, dzięki czemu pomieszczenie staje się bardziej multi-funkcyjne. Wyspa z miejscem do gotowania, miejscem do siedzenia może również służyć jako przestrzeń do montażu sprzętów AGD lub miejscem do przechowywania- półek lub szuflad. Duże wyspy pozwalają na zwiększenie funkcjonalności kuchni, ale także na wprowadzenie elementów stylu i charakteru tak, by stała się wizytówką całego domu. Układ funkcjonalny kuchni z wyspą jest rozwinięciem układu dwuciągowego podobnie oraz układu z pulpitem.

Jest to najlepsze rozwiązanie do większych mieszkań oraz domów jednorodzinnych.

Przykładowe układy kuchni z wyspą.

Układ “A”

oraz kuchnia z wyspą w układzie funkcjonalnym “B”

Powyższe przykłady stanowią omówienie głównych układów funkcjonalnych oraz zasad przy projektowaniu kuchni. Zawsze należy rozważać kuchnie w powiązaniu z pozostałymi funkcjami w budynku.

Projektując kuchnię możesz skorzystać z gotowych przykładów, pomocne są darmowe aplikacje sieci handlujących meblami i wyposażeniem kuchni, więc z pewnością możesz sobie poradzisz z taką złożonością zadania.

Gdybyś jednak potrzebował pomocy to zawsze możesz zwrócić się do mnie a ja chętnie spróbuję Tobie pomóc.

Jeżeli ten wpis był pomocny i się Tobie podobał możesz zostawić laika, za co dziękuję!